دیوید هیوم (۷ مه ۱۷۱۱ – ۲۵ اوت ۱۷۷۶) ازفیلسوفان دوران روشنگری اسکاتلند، تاریخ نگار، اقتصاددان ، نظریه‌ پرداز،کتابدار و جستارنویس اسکاتلندی بوده است. در واقع او را باید یکی از شاخص‌ ترین چهره‌های فلسفه با ایدوئولوژی تجربه گرایی دانست.هیوم در ابتدا برای کار به بریستول رفت اما خیلی زود از آن دست کشید و به فرانسه نقل مکان کرد و در آن جا به پژوهش و تفکر درباره  فلسفه پرداخت.دیوید هیوم با نگارش کتاب رساله درباره طبیعت آدمی تلاش کرد تا شناختی طبیعت گرایانه از انسان به دست آورد، تا از رهگذر آن مبنای روانی طبیعت انسان را ارزیابی کند.

دیوید هیوم در سال ۱۷۳۷ میلادی به اسکاتلند بازگشت و در آن جا اثر فلسفی دیگری را منتشر ساخت. در سال ۱۷۴۵ درخواست کرد تا در دانشگاه ادینبرو، کرسی تدریس اخلاق و فلسفهٔ روح را بر عهده بگیرد؛ ولی درخواستش به این دلیل که به شک و الحاد مشهور شده بود پذیرفته نشد.

پس از یک سال تدریس خصوصی به عنوان منشی یک ارتشی، از اسکاتلند خارج شد و تا سال ۱۷۴۹ به میهنش بازنگشت. در این مدت چند اثر فلسفی از او منتشر شد که نام و شهرتی بلند برای او به ارمغان آورد.بیشتر فیلسوفان بر این نکته اتفاق نظر دارند که هیوم، بزرگترین فیلسوف تاریخ بریتانیا و مکتب تجربه گرایی بوده است