کتاب حاضر حاصل طرح پژوهشیِ علمی‌ انتقادی‌ای است در باب دین و دولت و رابطۀ آنها در ایران بعد از اسلام...

نویسنده‌ی این کتاب با تمرکز بر بازه‌ی زمانی سی‌وهفت ساله، روایت خود را از چگونگی برآمدن جریان اسلام‌گرایی مطرح کرده است.

مطالعه ی «فرهنگ و رفتار فرهنگی» انسان،کلید واژه ای است که بسیاری از گرایش های علم انسانی را تحت الشعاع خود را قرار می دهد

چگونه می‌‏توان با وجود این‌همه پیشرفت دین‌دار بود؟ با رشد روزافزون علم چه نیازی به دین وجود دارد؟

(براساس کتاب مقدس اورشلیم)