کتاب دواخانه (مجموعه داستان)

هر داستان از کتاب دواخانه: مجموعه داستان، مثل پنجره‌ای کوچک به دنیای شخصیت‌هایی باز می‌شود که در ظاهر زندگی معمولی دارند، اما در دلشان بحران‌ها و گسست‌هایی در جریان است. روابطی که آرام به بن‌بست می‌رسند، امیدهایی که خاموش می‌شوند و رنج‌هایی که بی‌صدا تجربه می‌شوند، همگی در فضایی ملموس، شهری یا پیرامون زندگی روزمره روایت می‌شوند. هر داستان جهانی مستقل است؛ اما وقتی همه را کنار هم می‌گذاریم، تصویری کلی از زخم‌ها و آرزوهای انسان‌های به‌ظاهر معمولی شکل می‌گیرد. انسان‌هایی که تلاش می‌کنند در برابر غم، تنهایی و ملال مقاومت کنند.

هادی نودهی در کتاب دواخانه: مجموعه داستان با زبانی موجز و دقیق شخصیت‌هایی را نشان می‌دهد که با تنهایی، ترس، میل به رهایی یا امیدی ناتمام دست به گریبان‌اند. او از طریق روایت موقعیت‌های ساده، تضاد بین ظاهر و باطن شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشد و به ما یادآور می‌شود که گاه سکوت و خمودگی، سخت‌ترین شکل فریاد است. همچنین آنچه اغلب پیش‌پا افتاده و عادی می‌پنداریم، می‌تواند حامل لایه‌هایی عمیق از درد، التهاب و بی‌ثباتی باشد. در مجموع باید گفت، این کتاب قصه‌های کوتاه اما سرشار از لایه‌های روانی، ناتمامی و گاهی خودِ زندگی است که با هدف کاوش در زخم‌های پنهان انسانی نوشته شده است. زخم‌هایی که شاید خود شخصیت‌ها هم کامل به آن‌ها آگاه نباشند. در نتیجه خواننده نه فقط با داستان مواجه می‌شود، بلکه با آدم‌هایی روبه‌رو می‌شود که ممکن است در زندگی روزمره‌ی هرکدام از ما باشند.