ارسطو اعتقاد دارد که موجودات از یکسو یا متحرکاند یا غیرمتحرک، و از سوی دیگر، یا مفارقاند یا غیرمفارق. علم به موجودات متحرک و غیرمفارق فیزیک یا علم طبیعت است؛ علم به موجودات غیرمتحرک و مفارق علم ریاضیات است، و علم به موجودات غیرمتحرک و غیرمفارق علم متافیزیک است.
ارسطو دامنۀ علم طبیعت را بسیار گسترده میگرفت و آن را، علاوه بر پدیدههای غیرارگانیک، مانند آنچه مورد بررسیِ نجوم، فیزیک، شیمی و کائنات جوّ است، شامل پدیدههای زیستشناختی و روانشناختی نیز میدانست. رسالۀ در آسمانِ او از مجموعه رسالههای مربوط به علم طبیعت، نه به معنی گستردۀ آن، بلکه به معنی محدود آن است. موضوع این رساله بررسی حرکت انتقالی (حرکت مکانی) در اطلاق آن بر موجوداتی است که کل جهان هستی را تشکیل میدهند.
در آسمان یکی از منظمترین و سامانیافتهترین رسالههای مجموعۀ ارسطویی است و باید بیفزاییم که یکی از روشنترین رسالههای آن نیز هست. این رساله، که در مورد ویژگیهای اجسام جهان تحت قمر و دیگر انواع تغییرات آنها، با اطلاعات دقیقترِ در کون و فساد و کائنات جوّ، و در بخش کیهانشناختی خود، با کتاب متافیزیک، کامل میشود، تصویر تمامنمایی از جهان جسمانی به دست میدهد.