دانش‌آموز مفلس اثر اوسامو دازای، اثری کوتاه اما عمیق است که به سبک خودزندگی‌نامه‌ای و با نگاهی درون‌نگرانه به زندگی یک جوان مفلس و سرگشته می‌پردازد....

موضوع در حقیقت این بود که من نمی‌توانستم جلب نظر کنم. او این دنیا را خوب می‌شناخت و راه جلب نظر را خوب یاد گرفته بود. صدایش را بالا و پایین می‌کرد....

زمانی که با آن مرد خپله داشتیم پدرم را بر سکویی از موزائیک های خال خالی سفید و سیاه میشستیم مدام حس میکردم پدر لبخند میزند؛ نه اینکه فقط لبخند بزند، بلکه انگار به من لبخند میزد.

از دور که نگاهش کنی، به نظر یک درخت می‌آید. جلوتر که بروی این‌جوری نیست. سه تاست. یکی سالم و سرحال و چترانداخته. یکی کج...

مرد کمدی آینه‌ای است که از زوایای غیرمنتظره، تصویری نامتعارف اما آشنا از زندگی به ما نشان می‌دهد؛ تصویری که شاید ترجیح می‌دادیم نبینیم، اما نمی‌توانیم از آن چشم برداریم.

دنیل هیچ وقت به اتاق لباس شویی نمی رفت و احتمالاً همین موضوع در تصمیم پال برای دار زدن خودش در آنجا دخیل بوده آنا وقتی او را دید جیغ نکشید.