من هم تشنه بودم سرم را عقب دادم و خودم را رها کردم تا بیفتم وسط درخت‌ها. صورتم را فرو کردم توی گل سرد و دیگر تکان نخوردم من این طور مردم به زودی تنم با زمین یکی می‌شود.

رمانی بسیار ارزشمند است که ظرافت‌های زندگی و تجربه‌ی انسانی را به شکلی منحصر به فرد روایت می‌کند.

این کتاب مجموعه‌ای از ۹ داستان کوتاه دربارۀ مهاجران هند و بنگالی است که در آمریکا زندگی می‌کنند.

بلندی‌های بادگیر روایت عشق است و انتقام، با شخصیت‌هایی که آمیزه لطافت و خشونت‌اند، مهر و کین، امید و بیم،… در مکانی که آن هم آمیزه‌ای است از گرما و سرما، روشنایی و تاریکی، تابستان طراوت‌بخش و زمستان اندوه‌بار.

این رمان جاودان به زندگی خانواده ای ایرانی در زمان اشغال کشور توسط نیروهای متفقین در جنگ جهانی دوم می پردازد