رمانی بسیار ارزشمند است که ظرافت‌های زندگی و تجربه‌ی انسانی را به شکلی منحصر به فرد روایت می‌کند.

جمشید درست در شبی که پایان نامه‌ اش را تمام می‌کند، به سفری عجیب می‌ رود...

چشم هایم را بسته ام، یا هوا تاریک است؟ نمی شود گفت

انگار اندوهی که حس می کنم، در پتویی پیچیده شده است

مجموعه ای است متشکل از داستان های کوتاه...

شاید من هم بتوانم پانزده سال تمام آن بالا دوام بیاورم. شاید یک مرغابی رویم بنشیند و برایش استراحتگاهی شوم. شاید این فکر و خیال ها احمقانه باشد. اما گمان کنم از تماشای دفن پدر و مادرت توی جعبه یی زیر گل عاقلانه تر باشد.