ماهیت متفاوت این حقوق در مقایسه با حقهای دیگر، به ویژه حقوق مدنی و سیاسی، ما را بر آن میدارد که از داشتن نگاهی بسیط و یکدست به مجموعه مصادیق حقوق بشر دست بکشیم و این گروه را به صورت مستقل به آزمایشگاه فقه اسلامی آوریم. این حقوق، همچنین، در معنای عام خود، بخش مهمی از فصل حقوق ملت و حتی دیگر اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را تشکیل میدهد. مطالعه تطبیقی آنها در اسناد بینالمللی، فقه اسلامی و قانون اساسی، با توجه به ماهیت این سه منبع، بیشتر بر محتوای هنجاری آنها متمرکز است.