سوررئالیسم بهمثابۀ یکی از تأثیرگذارترین مکتبهای ادبی قرن بیستم در فاصلۀ میان جنگ جهانی اول و دوم در فرانسه شکل گرفت، انقلابی ادبی و هنری، و طغیانی علیه زیباییشناسی کلاسیک و مدرن با تعریف موازین جدیدی برای هنر و ادبیات، معیارهای زیباشناختی مکاتب پیشین را کنار زد و با معیارهای نوین خود، نهتنها ادبیات بلکه هنرهای دیگر بهویژه نقاشی و سینما را نیز دگرگون کرد، رویکردی نو به شعر و ادبیات پدید آورد که با تکیه بر ضمیر ناخودآگاه و رؤیا به دنبال کشف واقعیت برتر بود تا بتواند با ایجاد فضایی تازه از ابتذال و تکرار زیباییشناسی مسلط بر ادبیات فرانسه پس از جنگ جهانی اول رهایی یابد. بهگمان سوررئالیستها، انسان طبیعتی شاعرانه دارد اما زنجیرهای مدنیت و ابتذال زندگی روزمره، او را از موهبت طبیعی شاعرانه دور کرده است. هدف از تألیف کتاب حاضر پژوهشی گسترده در تأثیر این مکتب ادبی بر اشعار یکی از پرمخاطبترین شاعران دهههای اخیر ایران، شمس لنگرودی است که شعرهای سپید او در میان گروههای مختلفی از علاقهمندان ادبیات بهگرمی مورد استقبال قرار گرفته است.