ویلیام شکسپیر را بیشتر به عنوان بزرگترین نمایشنامه نویس تاریخ می شناسند. اما آیا او فقط ناظم چیره دست احساسات و درامهای انسانی بود؟ یا در آثارش فراتر از عشق قدرت و تراژدی ردپای دانش کیهان شناسی و پیشرفتهای علمی زمان خود نیز به چشم می خورد؟جلوه های دانش در آثار شکسپیر نگاهی تازه به نوشته های این نابغه ادبی دارد و نشان میدهد که او چگونه دستاوردهای علمی دوران رنسانس را از نظریه های انقلابی کوپرنیک و گالیله گرفته تا درک جدید از پزشکی آناتومی و حتی مفهوم زمان در دیالوگهای جاودانه خود گنجانده است. در دورانی که کیهان شناسی دستخوش تغییرات اساسی بود و دانشمندان در تلاش بودند تا جایگاه انسان را در جهان باز تعریف کنند شکسپیر نیز در آثارش پرسشهایی مطرح میکرد که بسیاری از آنها با مفاهیم علمی و فلسفی هم راستا بودند.این کتاب به بررسی تأثیر پیشرفتهای علمی و اکتشافات زمانه بر نمایشنامه های شکسپیر میپردازد و نشان میدهد که چگونه او چه به صورت آگاهانه و چه ناخودآگاه این مفاهیم را در نوشته هایش به کار گرفته است. شکسپیر از پرسش درباره سرنوشت و اختیار گرفته تا بازتاب قوانین طبیعت در تراژدی هایش درک عمیقی از علم و جهان بینی جدید زمان خود داشت که در آثارش انعکاس یافته است.اگر به ارتباط میان علم و ادبیات تأثیر تحولات فکری رنسانس بر نمایشنامه نویسی و دیدگاه های علمی پنهان در آثار شکسپیر علاقه مندید این کتاب سفری جذاب و الهام بخش به ژرفای اندیشه های یکی از تأثیر گذارترین نویسندگان تاریخ خواهد بود.