سید حسین میرکاظمی در مجموعه داستان "تماشایی در من است" حضور افرادی از طیفهای مختلف جامعه را به تصویر کشیده و صدایی از رویاهای تحققپذیر و ناپذیر است که شایستگی دارد در عرصه ادبیات داستانی امروزین شنیده شود. مخاطب این صدا را از درون و نهفت زمان سپری شده و حال میشنود.
شخصیتها، نقشهایی دارند: پرامید و نومید برای معنا دادن به شکلی از زندگی، خود جلوههایی معاصر از متن و بطن اجتماع که نه انگار به طبقه خاصی وابستهاند، بلکه میکوشند به کمک تخیل از هول زندگی و قید زمانه رهایی یابند.