(داستانهای ایتالیایی،قرن 20م)

این کتابی است که در حقیقت از اشتیاق خواندن زاده شده است. من با اندیشیدن به کتاب‌هایی که دلم می‌خواست بخوانم شروع به نوشتن کردم و با خود گفتم: بهترین وسیله‌ی داشتن چنین کتاب‌هایی این است که خود آدم آن‌ها را بنویسد، نه یکی، بلکه ده‌تا، یکی به دنبال دیگری و همه در یک کتاب...

برای بهتر دیدن زمین، باید کمی از آن فاصله گرفت.....

هرمیت در پاریس را اتوبیوگرافی ایتالو کالوینو بر شمرده ­اند...

گروهی از مسافران، در دل یک جنگل، دور هم جمع شده‌اند و قصه‌ گویی می‌کنند، اما به‌ طرزی عجیب و مسحورکننده. آنها قدرت سخنگویی خود را از دست داده‌اند

(داستان های کوتاه ایتالیایی،قرن 20م)