کتاب انسان در جستجوی معنا

"انسان در جستجوی معنا" مهمترین کتاب «ویکتور فرانکل» است که نخستین بار در سال ۱۹۴۶ یعنى تقریبا بلافاصله بعد از پایان جنگ جهانی دوم منتشر شد. او در بخش نخست این کتاب تجربیات هول‌آور و تاثیرگذارش را از سه سال حضور در اردوگاه‌های کار اجباری آشویتس و داخاتو نوشته و در بخش دوم با استفاده از این تجربیات نظریه معناگرایی خود را شرح داده است. اما فرانکل مثل هر دانشمند دیگری تا زمان حیاتش یعنی تا چهل و شش سال بعد از آن، این کتاب را بازنگری کرد و با ویراست‌های تازه دیدگاه‌هایش را گسترش داد و اصلاح کرد. او پنج سال پیش از مرگش در سال ۱۹۲۲ ویراست تازه‌ای از کتاب منتشر کرد. ترجمه‌ی حاضر بر اساس همین نسخه آخر است که نسبت به نسخه‌های اولیه تفاوت‌هایی دارد. از جمله این که فرانکل یک فصل نسبتا طولانی به کتاب افزوده است به نام «موردی از خوش‌بینی غم‌انگیز» فصلی که در آن توصیفی بسیار زیبا از وضعیت انسان در جهان پر از رنج و راه مواجهه با آن را ارائه می‌دهد. فرانکل که تجربه‌ای به دردناکی اردوگاه‌های اجباری را پشت سر گذاشته است، معتقد است آری به زندگی با وجود همه چیز راه درمان بسیاری از رنج‌هاست و زندگی تحت هر شرایطی معانی بالقوه خودش را دارد، حتی در تیره بختانه‌ترین شرایطش. او همان‌طور که گوردون آلپورت در پیشگفتار کتاب می‌گوید توانسته بود نمای عریان وجود را ببیند و مثل نیچه معتقد بود اگر کسی چرایی زندگی‌اش را بیابد چگونگی‌اش را نیز خواهد یافت. نسخه‌ای که در جهان بی‌معنای امروز هنوز کار می‌کند.