کتاب امشب می میری

رُنه فرِنیی متولد هشت ژوییه‌ی 1947 در مارسیِ فرانسه، پس از تحصیلات کوتاه‌مدتش و فرار از زندان ارتش، به‌خاطر سربازی، پنج سال خارج از کشور با نامی مستعار زندگی کرد. پس از بازگشت به فرانسه، به مدت هفت سال در بیمارستانی روانی پرستار بود و سپس در کافه‌ تئاترها برنامه اجرا کرد و برای زنده‌ماندن و نوشتن به شغل‌های متعددی پرداخت.
چندین سال است که او در زندان‌های اکس ـ آن ـ پرووانس  و بومت  کارگاه نویسندگی برگزار می‌کند.
فرنیی در سال 1989 جایزه‌ی پُپولیست  را به‌خاطر رمانش جاده‌های سیاه‌ برد، در سال 1992 جایزه‌ی ویژه‌ی هیئت‌داوران لووان و جایزه‌ی سینو دل لوکا  را برای رمان شب‌های آلیس دریافت کرد، در سال 1998 جایزه‌ی پل لئوتو  را برای رمان او در تاریکی می‌رقصد از آن خود کرد، در سال 2001 برای رمان آدم هرگز تنها نمی‌خوابد برنده‌ی جایزه‌ی آنتیگون شد و در سال 2008 به‌خاطر رمان امشب می‌میری جایزه‌ی نیس بِ دِزانژ  را برد.
رُنه در یکی از کارگاه‌ های نویسندگی در زندان با گانگستری آشنا می‌ شود و پس از آزادی او به‌ صورت اشتراکی رستورانی را افتتاح می‌ کنند. پیامد این شراکت متهم‌ شدن او به پول‌ شویی است.
رُنه که به اشتباه به این جرم متهم شده است بازداشت می‌ شود و به دست قاضی‌ ای می‌ افتد که هدفی جز ویران‌ کردن زندگی نویسنده، با سواستفاده‌ کردن از قدرتش، ندارد.

کتاب امشب می‌ میری در واقع نوعی زندگی‌ نامه‌ نوشت نویسنده است؛ بازداشت، اتهامات بی‌ اساس، بازجویی‌ های مکرر، ازدست‌ رفتن زندگی و رنجی که بر دختر خردسال نویسنده و خودش از بی‌عدالتی وارد آمده است.