ماه نشین ماهرو، به ماه ! به مهتاب خیره کن این خوفناک مردمِ مرداب

این رمان یک رمان معمولی نیست؛ بلکه می‌توان آن را اثری هم‌زمان سیاسی و فلسفی دانست

این دفتر اشعار سال های 1387و 1388 علی باباچاهی را در بر می گیرد.

من اصلا دلم نمی خواست یک شوهر معمولی داشته باشم.واقعیتش دلم می خواست یک شوهر خفنی می داشتم ، خیلی خفن. یک شوهری که به هر دوست و آشنایی می گفتم دهانش عین دهان تمساح موقع خوردن گراز باز می شد.

شعر نو فارسی