کامو در این دو اثر، نه به ستایش خشونت برخاسته و نه به تسلیم در برابر قدرت. بلکه می‌پرسد: چگونه می‌توان عدالت را طلبید، بی‌آنکه عدالت را لکه‌دار کرد؟ چگونه می‌توان در دل تباهی، انسانی ماند؟

بیمارستانی خصوصی پذیرای مردی می شود که با دیگر افراد متفاوت است...

خورشید هنر درخشنده است اما دیدارش برای هر چشمی میسر نیست...

نمایشنامۀ قواعد بازی داستان مردی به نام لئونه را روایت می‌کند که همسرش مدت‌ها ست از او دوری گزیده است و به او خیانت می‌کند

اشکال گوناگون از خود بیگانگی را شاید بتوان به طور کامل در نمایشنامه خانه یافت.