در مجموعه کمدی های کوتاه این کتاب، اثر داریو فو و فرانکا رامه، سعی بر این بوده است تا با زبانی هنری و گویش تئاتری خاصی به بررسی مسائل جامعه معاصر و مشکلات و ناهنجاری های آن پرداخته شود.
«امپراتور جونز» در بین آثار اونیل نقطهی عطف بهشمار میآید. این نمایشنامه که کمتر به دیالوگ و بیشتر برای تکمیل زبان نمایشی به تأثیرات صحنه و صدا متکی است، کلیدی بود که اونیل برای گشودن در همهی گنجینههای تئاتر مدرن خود پیدا کرد.