این داستان بلند، با درونمایه‌های اجتماعی و عاشقانه، خواننده را به سفری احساسی و تأمل‌برانگیز در زندگی یک زوج می‌برد؛ سفری که نه‌تنها فراز و نشیب‌های رابطه‌ی عاطفی آن‌ها را به تصویر می‌کشد، بلکه با ظرافت، تعاملاتشان با جامعه و آدم‌های اطراف را نیز زیر ذره‌بین قرار می‌دهد.

گاهی صبح ‌بالزاک پیش ما می‌آمد، هِنّ‌وهنّ‌کنان، از پای افتاده، منگ از هوای تازه، مثل وولکن که از کوره بیرون زده باشد، روی مبل ولو می‌شد؛ از بیداری‌های بلند شبانه وقتی گشنگی بر او غلبه می‌کرد، قوطی‌‌ای از ساردین‌های ردیف شده روی رف برمی‌داشت و با کره نوعی مادۀ چرب درست می‌کرد و روی نان می‌کشید که ری‌یِت‌ شهر تور را به یادش می‌آورْد....

موضوع در حقیقت این بود که من نمی‌توانستم جلب نظر کنم. او این دنیا را خوب می‌شناخت و راه جلب نظر را خوب یاد گرفته بود. صدایش را بالا و پایین می‌کرد....

پروفسور توشی هیکو ایزوتسو، زبان‌شناس، قرآن‌پژوه، اسلام‌شناس و فیلسوف ژاپنی، در چهارم مه سال 1914م در شهر توکیو دیده به جهان گشود. او در سال 1937 موفق به اخذ درجه فوق لیسانس از دانشگاه کیو، معتبرترین دانشگاه خصوصی ژاپن واقع در شهر توکیو گردید و در سال 1960م دکترای خود را در رشته زبان‌شناسی از دانشکده ادبیات وزارت آموزش و پرورش ژاپن دریافت کرد...

امیرحسین جهانبگلو در 25 بهمن ماه 1302 در تهران به دنیا آمد. سال‌های جوانی را در محله سنگلج گذراند. آن طور که ذکر شده اصالتی کردتبار داشته است. اجداد پدری‌اش از آن کردهایی بودند که در زمان شاه عباس صفوی به سمت تهران مهاجرت کردند.

مباحث این کتاب به میراث فکری مردمانی می‌پردازد که همواره در تلاش بوده‌اند تا گذشته خود را با آینده‌شان آشتی دهند و نگاهی ژرف به روح فلسفی، سیاسی و فرهنگی خودشان بیندازند....