نویسنده نفرت و بیزاری خود را از جامعه و حاکمانش به شکلی هنری و خروشان همراه با مزاح و شوخی در میان شرارت و فلاکتی که تا اعماق جامعه‌ی این کشور آمریکای لاتین پیش رفته و نهادینه شده است را از زبان یک استاد تبعیدی بیان می کند.

(کتاب اول: سینمای جهان)

زمانی که زندگی می کنم، دلم برای زندگی تنگ می شود. می بینم از مقابل پنجره ام می گذرد، سرش را به سمتم می گرداند اما

این کتابی است که در حقیقت از اشتیاق خواندن زاده شده است. من با اندیشیدن به کتاب‌هایی که دلم می‌خواست بخوانم شروع به نوشتن کردم و با خود گفتم: بهترین وسیله‌ی داشتن چنین کتاب‌هایی این است که خود آدم آن‌ها را بنویسد، نه یکی، بلکه ده‌تا، یکی به دنبال دیگری و همه در یک کتاب...