راویِ ساحره دخترکی سیزده‌ساله است به نام «اِما» که با روایت روزمرّگی‌هایش در کنار مادربزرگی که تازه به وجود او پی برده، قصهٔ رومانیِ سال‌های 1990 را نقل می‌کند...

زوجی برای ماه عسل وارد ایتالیا می‌شوند. با ورود به ونیز گذشته دوباره جان می‌گیرد، خاطرات دوران نوجوانی و عصیانگری و حلقۀ دوستان قدیمی زنده می‌شوند،..

این داستانی با پایان خوش است. هرکسی که لذت مردم را در خیابان‌های برلین، پراگ یا بوداپست در اواخر 1989 شاهد بوده، هرگز آن صحنه‌ ها را از یاد نخواهد برد.

داستانی با موضوع فلسفی و روان شناختی است که علاوه بر روایت یک مثلت عشقی، به موضوعات مختلفی از قبیل: تنهایی انسان، غم ها و ... می پردازد

نام راوی را نمی دانیم اما می دانیم که از دست کسانی فراری است؛ شکارچیان بدذاتی که از آنها هم چیز زیادی نمی دانیم...

استاد تنها و شکست خورده، با هیچ کاری نکردن و بی هدفی روبروست؛