کتاب اثری غم انگیز از نبوغی بهت آور

من بخش تاریک شب را دوست دارم، بعد از نیمه شب و قبل از ساعت چهار و نیم، وقتی همه چیز توخالی است، وقتی سقف ها سخت تر و دورتر هستند. آن موقع می توانم نفس بکشم، و فکر کنم، در حالی که بقیه خوابیده اند.