این کتاب داستانی است پرشور از زندگی ترزا نوچه،زندگی ای که هیچ گاه یاس دلسردی و رفتارهای خشک در آن راه نیافت

با گذر از كودكی دو چیز را از دست دادم، لذت گم كردن كفش‌هایم در گل و پابرهنه برگشتن به خانه، در حالیكه در آب به دنبال گل‌های سرخ آتشین می‌گشتم و سرزنش‌های مادرم كه بیشتر به دلیل نگرانی برای من و كمتر به سبب ناراحتی حقیقی‌اش بود.