کورش صفوی، (زاده ۶ تیر ۱۳۳۵ – ۲۰ مرداد ۱۴۰۲) زبان شناس، مترجم و استاد دانشگاه علامه طباطبائی بود. او در زمینه های معناشناسی، نشانه شناسی، رابطهٔ زبان شناسی و ادبیات و تاریخ زبان شناسی پژوهشهای گستردهای انجام داد و آثار ارزشمندی از خود به جای گذاشت.
او زبانشناسی تعالیگرا بود و نگاە وی در آثار تالیفی اش و ترجمە هایش، منحصر به عرصه و زمینە گفتمان محض زبانشناسی نبود. او زبان را در ارتباط با گفتمان هایی، چون ادبیات، جامعه شناسی، روانشناسی، فرهنگ، ارتباطات، تاریخ و... بررسی می کرد.
این کتاب ترجمه دوازده مدخل از لغتنامه تاریخی فلسفه است. لغتنامه تاریخی فلسفه از جمله عمدهترین مراجعی است که تاکنون در زمینۀ اصطلاحات تارخی فلسفه تدوین شده است.