کتاب یکی مثل همه

 دروغ گفتن خیلی کار پستیه، یه جور بازی دادن تحقیرآمیز نفر مقابله. تو طرف مقابلت رو نگاه می کنی که داره بدون داشتن اطلاعات کافی زندگی می کنه، یا بهتر بگم خودشو مسخره ی خاص و عام می کنه. دروغگویی پیش پا افتاده است و در عین حال حیرت آور، خصوصا اگر کسی باشی که دروغ بهش گفته شده. آدمایی که شما دروغگوها بهشون خیانت می کنید، لیست بلندبالایی از توهین هایی که به اون ها شده تو ذهنشون می سازند و بعد از چند وقت دیگه نمی تونن به چیزی جز اون فکر کنند. می تونن؟ مطمئنم دروغگوهایی به مهارت و سماجت و گمراهی تو به جایی می رسند که فکر می کنن کسی که دارن بهش دروغ می گن مشکل داره، نه خودشون. احتمالا اصلا به این فکر نمی کنی که داری دروغ می گی. بهش مثل یک جور عمل از سر محبت نگاه می کنی.