تیک نات هان راهب بودایی، نویسنده و فعال صلح ویتنامی و بنیانگذار سنت دهکده آلو بود. او در نهضت صلح فعال بود و راه حلهای غیرخشونتآمیز درگیری را ترویج میکرد. وی همچنین گیاهخوار بود و از مصرف فراوردههای حیوانی خودداری میکرد.
تیک نات هان در دهه ۱۹۶۰ میلادی پس از مخالفت با جنگ، از ویتنام اخراج شد. او در دوران تبعید مدتی در فرانسه زندگی کرد و در این ایام چندین صومعه و مراقبه در سرار جهان بنا نهاد. تیک نات هان در دیدار با مارتین لوتر کینگ او را قانع کرد که علیه جنگ ویتنام صحبت کند. مارتین لوتر کینگ، تیک نات هان را نامزد دریافت جایزه صلح نوبل کرد و او را «حواری صلح و غیر خشونت» خواند. دولت کمونیستی ویتنام در سال ۲۰۰۹ با تعطیلی مرکز ذن او در لام دونگ محدودیتهایی برای فعالیتهای تیک نات هان ایجاد کرد. اما در سال ۲۰۰۵ به او اجازه داد به کشورش برگردد و از سال ۲۰۱۸ او روزهای پایانی زندگیاش را در معبد تو هیهئو گذراند.
ذن مکتبی ماهایانه در مذهب بودایی است که در دوران تانگ در چین پدیدار شده و تأکید فراوانی بر تفکر لحظه به لحظه و ژرفنگری به ماهیت اشیا جانداران و… به وسیله تجربه مستقیم دارد. این مکتب معمولاً تعالیم خود را به صورتهایی از مقایسهٔ تناقضات دو چیز میآموزد که این دقیقاً چیزی شبیه کاریست که در آیین یین و یانگ صورت میپذیرد.