دو گناه کبیره ی انسانی وجود دارد که بقیه همه از آن ها سرچشمه می گیرند: بی صبری و سهل انگاری. بی صبری، آدم ها را از بهشت بیرون راند؛ سهل انگاری نگذاشت به آن بازگردد. یا شاید فقط یک گناه کبیره وجود دارد: بی صبری. بی صبری سبب رانده شدن آدم ها شد و بی صبری نگذاشت بازگردند