کتاب وضعیت کافکایی

والتر اچ سوکل به واکاوی جهان کافکایی و جهان‌بینیِ نویسنده می‌پردازد. پیتر بیکن سبک بصریِ کافکا و تأثیر سینما بر نگاه او را مورد توجه قرار داده، مارک هارمن جایگاه استعاره را در ذهن و آثار کافکا روشن نموده و یوتا دگنر نکاتی را یادآور شده که کافکا از فلوبر آموخته و به کار بسته است.

فرانتس کافکا (به آلمانی: Franz Kafka)؛ ۳ ژوئیهٔ ۱۸۸۳ – ۳ ژوئن ۱۹۲۴) یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان آلمانی‌زبان در سده ۲۰ میلادی بود. آثار کافکا در زمرهٔ تأثیرگذارترین آثار در ادبیات غرب قرار دارند.

فرانتس کافکا به دوست نزدیک خود ماکس برود وصیت کرده بود که همه آثار او را نخوانده بسوزاند. ماکس برود از این دستور وصیت‌نامه سرپیچی کرد و بیشتر آثار کافکا را منتشر کرد و با این کار، دوست خود را به شهرت جهانی رساند. پُرآوازه‌ترین آثار کافکا، رمان کوتاه مسخ و رمان‌های محاکمه، آمریکا و رمان ناتمام قصر هستند. اصطلاحاً به فضاهای داستانی که موقعیت‌های پیش‌پاافتاده را به شکلی نامعقول و فراواقع‌گرایانه توصیف می‌کنند (فضاهایی که در داستان‌های فرانتس کافکا زیاد جلوه می‌کنند) کافکایی می‌گویند.