منتها نه یک خود زندگینامهی مرسوم، بلکه قطعه قطعه که بعد مرگش کنار هم گذاشته شد تا بخشهایی از زندگی و نگاه او را به جهان روشنتر کند. به همین خاطر کتاب نوزده بخش دارد که در آن هم مثلا پاسخهای کالوینو را میخوانیم به یک پرسشنامهی عادی، هم خاطرات جذاب سفرش به آمریکا را، هم مقالهی درخشانش دربارهی موسولینی و برخورد او با این دیکتاتور سیاهپوش را، هم روایتش را از استالین و درگیریهای نسلش. کتاب هرمیت در پاریس مملو از تکههای گوناگون فکر و زیستن این نویسندهی پیشرو ایتالیایی است. او که دربارهی تورین و دغدغههایش مینویسد و در جایی دیگر از رابطهی نویسنده با شهرش روایت میکند، به ناگاه سراغ نیویورک میرود و آنجا را میستاید و در عین حال پل میزند به سالهای جوانیاش در ایتالیا