«مهر و مهتاب» با حرکتی خیال گونه از کنار کوچه های زندگی عبور می کند و خواننده را با خود در این کوچه ی بی انتها همسفر می سازد. گاهی، کوچه بهاری است و عطر صد خاطره را به مشام می رساند و گاهی دیگر، صدائی مکرر، فریاد می زند که از این عشق حذر کن. نویسنده سعی در نگاهی تازه و با زاویه ی دیدی نو، به تمامی روزمره گی های زندگی داشته و قصد داشته است دیدگاه خواننده را از این منظرگاه، نمودی دیگر ببخشد. نویسنده توانسته به این خواسته خوب، که حکمی صریح صادر نکند و خوانندگان را به فکر وادارد دست یافته است. و به راستی نیاز تمامی رمان خوان های ما در هر سطح و اندازه ای، خواندن داستان هایی است که راوی مسائل و مشکلات امروز جامعه، بدون نتیجه گیری های کلی و شعارگونه باشد تا خود خواننده و به ویژه نسل جوان، درست نگاه کردن و طریق فکر کردن را از لابه لای کلمات، تمرین کند و بیاموزد