آیا سنت های فلسفی باستان را باید مرده یا منسوخ دانست؟ در غیر این صورت، این سنت ها اگر بخواهند پایدار بمانند، باید چه تغییراتی را متحمل شوند؟ با توجه به تأثیراتی که توسعۀ علم در غرب بر اندیشۀ فلسفی گذاشته، آیا قرار است برداشت های مدرن غربی از فلسفه جای همۀ اندیشه های دیگر را بگیرد؟ یا آیا هنوز امکان دارد که سنت های فلسفیِ فرهنگ هایی غیر از فرهنگ غربی بتوانند در کل ــ با ارائۀ مسائل یا رهیافت هایی به مسائلی که غربیان از آن ها غفلت کرده اند یا تمایل به عبور از آن ها داشته اند ــ کمکی به فلسفه کنند؟ شاید ما در موقعیتی نباشیم که به همۀ این پرسش ها پاسخ دهیم.