رسالتِ این اثرْ ارائهی راهکاری کوتاه و مفید در فنِّ ترجمهی قرآن برای همهی مترجمان بهویژه حوزویان و دانشگاهیانی است که در مقام ترجمهی این بزرگکتاب آسمانی هستند. در اهمیّت ترجمهی قرآن کریم همین بس که جز از طریق ترجمه نمیتوان بیشتر مردمان این کرهی خاکی را که به زبان غیرعربی سخن میگویند و مینویسند از حقایق آن آگاه کرد. از این رو ترجمهی قرآن به دیگر زبانها ــ بهویژه زبان فارسی که نخستین زبانی است که قرآن به آن ترجمه شد ــ امری لازم و ضروری است. پُرواضح است که ترجمهی کتاب آسمانی، آداب، هنر، شرایط و ویژگیهای خاص خود را میطلبد که آگاهی از آنها برای کسانی که انگیزهی انجام چنین کاری را دارند گریزناپذیر است. در این شیوهنامه به اساسیترین نکاتی که مترجم قرآن باید آنها را به کار بندد، اشاره شده و همچنین به رعایت قواعدی مانند «قاعدهی تضمین» و «احتباک» که مغفول بسیاری از مترجمان بوده توجّه بیشتری شده است. در این کتاب از مباحث دیگری همچون ترکیبات نحوی، واژگان مترادف، استعمال لفظ در بیش از یک معنا، معادلیابی کلمات، توجّه به ساختار زبان فارسی، لغزشگاههای مترجمان قرآن و نیز از منابع لغوی و تفسیری برای ترجمهی قرآن سخن به میان آمده است.