شعری که از سرچشمه افسانه به حرکت آغاز کردو طی سال ها به تناوب رودخانه ای شد که می شد از جای جای آن آب برداشت. زمان گذشت و بر تعداد شاعران افزوده شد.شاعرانی که هر یک به فراخور استعداد و احتیاج از رودخانه آب برداشتند اندک اندک، شعر آن ها نیز چون نهری جریان یافت. و هم اکنون نمای این جریان هاست که چشم انداز شعر امروز ما را تشکیل می دهد