این کتاب فینک و یکی از اساسی ترین کتاب ها در زمینه ی روانکاوی لاکانی است .کتاب نظریه از بنیاد نویی را درباره سوژه و سوبژکتیوتیه، آنگونه که در کار ژاک لاکان یافت می شود،عرضه می کند. شاید مایه تعجب باشد،اما لاکان مانند دکارت، کانت،و دیگر متفکران بزرگ مدرنیته سوژه را باور دارد: سوژه لاکانی انسان کامل نیست، در واقع ناتمام است و فقدان دارد،فقدان دو پارگی خویش را می پذیرد و در عین حال می داند که دیگری نیز نا تمام است و فقدان دارد