تمام آرمان‌هایی که در گذشته به زندگی معنا می‌دادند ـــخدا، ملت، انقلاب، آزادی، دموکراسی‌ـــ امروزه موضوعیت ندارند...

يازده سال پس از كودتاي خونين ژنرال آگوستينو پينوشه ژنرال هنوز در قدرت است در خنكاي صبح ميان ازدحام بامدادي مردي بلندقامت با هيكلي ورزيده سبيلي پر پشت و گام هاي عصبي راه مي رود...

نویسنده درمی‌یابد که نافرمانی صرفا جانشینی برای انقلاب و شورش نیست،بلکه شیوه متفاوتی از درک سیاستی بنیان ستیز است.

از دیدگاه نویسنده ارزش تحقیق تاریخی در این است که ابزاری برای کشف مجدد اکنون به شمار می‌رود.

حرکت سایه‌ها، حرکت لابه‌لای سایه‌ها و بازی بی‌وقفه با نور و ضد نور، مردان مرموز پنهان و پیدا در روشنایی و تاریکی، زنان اغواگر با رازهای تمام‌نشدنی و ... همه‌ی این‌ها فقط بخشی از نشانه‌های فیلم نوآر است.

(تاریخ و نقد ادبیات فرانسه)