این نمایشنامه یکی از محبوبترین نمایشنامه های شکسپیر است.
رومئو و ژولیت کششی به داستانهای عاشقانه دوران باستان دارد. درون مایه اثر براساس داستانی ایتالیایی است، که به صورت شعر با نام تاریخ باستانی رومئو و ژولیت توسط ارتور برووک در سال ۱۵۶۲، و به صورت نثر در سال ۱۵۹۱ توسط ویلیام پینتر نوشته شدند. شکسپیر از هر دو اثر استفاده کرد، ولی برای گسترش داستان، شخصیتهای مکمل داستان به خصوص مرکوتیو و پاریس را دچار تغییراتی نمود.