کتاب «دور از جماعت پرهیاهو» از مجموعهی عاشقانههای کلاسیک چهارمین و شناختهشدهترین تامس هاردی (1840-1928)، شاعر و نویسندۀ شهیر انگلیسی است که در زمان انتشار، به موفقترین اثر ادبی هاردی جوان تبدیل شد. این رمان درخشان، در ابتدا بهصورت ماهانه در مجلۀ کورنهیل منتشر شد.
رمان «دور از جماعت پرهیاهو» نیز مانند اثر دیگر هاردی، زیر درخت گرینوود، در منطقهای به نام وِسِکس در جنوبغربی انگلستانِ قرننوزدهمی میگذرد، که نیمی واقعی و نیمی زادۀ تخیلات هاردی است. درونمایههای اصلی این اثر عشق، وفاداری، خیانت و سرشتِ سرکشِ انسان است که در پسزمینهای از حیات روستایی و کشاورزی سالهای ویکتوریایی میگذرد و بهظاهر در تضادی تندوتیز با واقعیتِ ساکنِ آن جغرافیا قرار دارد.
دختری زیبا به نام بتشبا زیبا وارث مزرعهای میشود، با عشق سه خواستگار روبهرو است و این سؤال بزرگ، که بهترین انتخاب کدام است؛ نخست گابریلِ بیآلایش و سادهدل؛ دوم گروهبان فرانسیس جوان؛ سوم مزرعهداری محترم و میانسال به نام آقای بالدوود. تراژدی برآمده از این انتخاب دور از جماعت پرهیاهو را به یکی از بهترین رمانهای عاشقانۀ تاریخ ادبیات غرب بدل کرده
است.
فضای این رمان، برگرفته از جهان رئالیستی و علایق هاردی به شعر رومانتیک، بهره برده است. از فرازوفرودهای روابط انسانی، گفتوگوهای ذهنی، ترس برای بقا، احساس تنهایی و آز و طمع بخشی از پررنگترین درونمایههای دور از جماعت پرهیاهو است.
سؤال اینجاست که چرا تامس هاردی چنین نامی برای رمانش انتخاب کرده؟
او در این اثر درخشان، مرگِ تدریجی فرهنگ اصیل روستایی در انگلستان قرن نوزدهم را در مقایسه با اوجگیری حیات شهری و انقلاب صنعتی به تصویر کشیده است.