آن گاه که با عشق کار می‌کنید خود را به خود، و به یک‌دیگر، و به خدای پیوند می‌زنید.

(مقدمه:روزبه زهرایی،خطاط:عباس اخوین،نوع خط:نسخ،باقاب)

نمی‌دانم چه بگویم. عشق بازی بود دیگر! سرو سری که مثل همیشه با لبخندها و دزدیده نگریستن‌ها و چشمک زدن‌ها آغاز می‌شود و از دیدارهای گه گاهی و طنازی و رمیدن‌ها و آرمیدن‌ها مایه می‌گیرد.

(صنعت و تجارت،قوانین و مقررات نفت)

(شعر فارسی،قرن 14)