ژوزه ساراماگو نویسنده، روزنامه نگار و شاعر برجسته پرتغالی بود که در تاریخ 16 نوامبر 1922 در روستای آزینیاگا، واقع در شمال لیسبون، پرتغال به دنیا آمد.و یکی از برجسته ترین نویسندگان قرن بیستم به شمار می رود و نخستین نویسنده پرتغالی بود که موفق شد جایزه نوبل ادبیات را در سال 1998 دریافت کند.
ساراماگو پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان، به عنوان یک مکانیک مشغول به کار شد. بعدها وارد حوزه روزنام ه‌نگاری، ترجمه و نویسندگی شد. این تجربه ها تأثیر عمیقی بر دیدگاه های اجتماعی و سیاسی او داشتند که در آثارش نیز مشهود است. ساراماگو نویسندگی را در دهه 1940 آغاز کرد، اما تا دهه 1970 به طور جدی وارد این عرصه شد. سبک او تلفیقی از رئالیسم جادویی، فلسفه و نقد اجتماعی است.
کوری یکی از معروف ترین رمان‌های ساراماگو که جامعه‌ای را به تصویر می‌کشد که مردم به طور ناگهانی به یک کوری اسرارآمیز دچار می‌شوند. این اثر استعاره‌ای از نابینایی اخلاقی و اجتماعی است. بینایی دنباله ای بر رمان «کوری» که به بررسی مفاهیم دموکراسی، سیاست و بی تفاوتی اجتماعی می پردازد.
ساراماگو در 18 ژوئن 2010 در لانزاروته، اسپانیا، درگذشت.
حس وظیفه آنگاه معنا می یابد که حرفه ای را که در پیش گرفته ای، با عشقی آتشین دوست بداری و چون بر سر دوراهی قرار بگیری، بر اساس نداری وجدانت دست به انتخاب بزنی. یک سو، زندگی در پناه سکوت تحمیلی و سوی دیگر، مرگی همراه با طلیعه‌ی فریاد واپسین حقیقت.
