بد نیست گاهی تعجب کنیم. حیرت کنیم که شب روز میشود، هوا هست، نور هست، راحت راه میرویم، به سادگی حرف میزنیم، بودن را درک میکنیم. از بس ذهن ما درگیر رویدادهای به ظاهر غیر عادی است دیگر تعجب کردن از وقایع عادی زندگی عجیب و غریب مینماید. تعجب کردن خوب است حتی از بدیهیات، چون به ما این قدرت را میدهد که اصوات سرگردان کائنات را بشنویم، با زمین و زمان و در و پنجره حرف بزنیم. پر از سؤال شویم.