دم توست که در نفسم میدمد....

مجموعه ای است از سروده های شاعران معاصر ایران...

آیا ما از درک زمانه خود عاجز نبوده ایم؟

موقعیت های این داستان می تواند در قبرستان، میدان و یا امامزاده رخ دهند...

آن روز هوا بسیار سرد اما صاف بود

تکیه داده بر دیوار در آغوشی پرتب و تاب قفل شده اند دوچرخه های مان

در کلاس درس می دهم که دو ردیف صندلی دارد و فاصله آن ها از هم چیزی نزدیک به یک متر و نیم است