انسان در گستره تاریخ تفکر خود و در مسیر جستوجوی پایانناپذیرش برای فهم و سازگاری با جهان، همواره با پرسش های بنیادینی مواجه بوده است که به نظر میرسد به تناسب عمیقتر شدن دانش و آگاهی او، این پرسشها هم عمق بیشتری یافتهاند. با این حال، آدمی با کنجکاوی و میل شگفت انگیزی کوشیده است پاسخهایی، گرچه غیرقطعی، برای این سوالها فراهم آورد. شاید به دلیل همین “عدم قطعیت” است که این پرسشها هرگز از ذهن بشر زدوده نشده اند و در انتظار دریافت پاسخی نهایی همچنان برابر آدمی گشوده ماندهاند: پرسش های ابدی.