افشین شاهرودی هنرمندی است که در دو حوزه ی شعر و عکس بالیده و در هر دو رشته به زبان و بیان ویژه و مستقل خود دست یافته است. او شاعری است که با مجموعه های منتشر شده ی خود کوشیده میان ادبیات و هنرهای تصویری پلی بزند و توفیق در این امر باعث شده جایگاه ویژه ای در بسط و گسترش شعر دیداری در ایران کسب نماید ویژگی مهم شاهرودی که همواره در آثارش متجلی بوده تلاش برای نزدیک کردن هنرهای کلامی و دیداری بوده است. او شعر را از اواخر دهه ی چهل و عکاسی را از اوایل دهه ی پنجاه آغاز کرد و امروزه پس از پنجاه سال فعالیت مستمر یکی از چهره های تأثیرگذار هنر معاصر ایران به شمار می آید.مجموعه ی حاضر که در برگیرنده ی پنجاه و دو داستانشعر کوتاه است از یک سو روایت گری و معماری داستانی دارد و از سوی دیگر فضاسازی و دنیای خیالی شاعرانه از این رو باید گفت این مجموعه نیز معرف تلاش و دلبستگی شاهرودی برای نزدیک کردن و حتی از میان برداشتن مرزهای میان رشته های مختلف هنری است.افشین شاهرودی در سال ۲۰۱۱ از سوی کمیته ی سازماندهی نخبگان جهانی (W.O.M.C) World Masters Organization Comitee مستقر در وزارت امور خارجه ی کره جنوبی عنوان World Master را در رشته ی عکاسی نصیب خود کرده است. این عنوان هر ساله به کسانی داده می شود که با آثار هنری خود در فرهنگ جامعه تأثیر گذارند.