خط و مشی صندوق بین المللی پول در هر موردی بسیار آسان و ساده است. اگر کشوری دچار بحران اقتصادی شود بلافاصله حمایت خود را به شکل ارائه وام به آن کشور می نمایاند در مقابل برای اطمینان خواهان انجام اقداماتی است که بدان وسیله توانایی بازپرداخت وام به اضافه بهره سنگین آن از کشور مزبور تضمین شود. از سویی دیگر برای دولتها راهی جز تسلیم در مقابل خواسته های صندوق باقی نمی ماند زیرا این سازمان به عنوان آخرین مرجع وام دهنده در جهان مکان خاصی را به خود اختصاص داده است.
و در حقیقت برای کشورهای دارای مشکلات اقتصادی انتخاب دیگری وجود ندارد جز اینکه به شرایط این سازمان تن داده و به دام بدهی گرفتار شوند و در نهایت آن را بپذیرند با این نتیجه که تا خرخره مقروض شده و به دلیل بهره و بهره مرکب و بازپرداختهای وام هر چه بیشتر و عمیق تر در این دایره شیطانی فرو روند بر اثر فشارهای اقتصادی منتج از پرداخت بهره ها و همچنین اقتصاد درونی که باز هم صندوق از آن سوء استفاده کرده و وام جدیدی را برای نجات از این دایره تقدیم میکند دولتها به اجبار تن به اجرای برنامه های ریاضتی در اجتماع میدهند.