کتاب تبارشناسی پشتونها اولین اثر از نوع خود است و میتوان آن را تاریخ ژنتیکی پشتونها نامید که بر پایه پژوهشهای نویسنده و یافتههای پژوهشگران معاصر دیگر نوشته شده است.
هدف از چاپ «فرهنگ عامه و تاریخ شفاهی، راهنمای مصاحبه و تدوین» تدوین راهنمایی ساده برای ضبط و ثبت تاریخ فولکلور از طریق انجام مصاحبه، بوده که گفته میشود آغازگر تحولی در تدوین تاریخ شفاهی بهویژه در جوامع محلی پیرامون خود بوده است.
اثر حاضر برای قدردانی از تلاشهای استاد جمشید کیانفر، پژوشگر تاریخ نسخهشناس و مصحح فراهم آمده است؛ شخصیتی که به شناخت و شناسایی منابع و مآخذ تاریخ ایران به ویژه عصر قاجار و تصحیح متون و بیش از همه اینها به فروتنی و حسن خلق شهرت دارد و همواره در خدمت فرهنگ ایران بوده است.
آسیای مرکزی نامی است که از نیمه دوم قرن نوزدهم به بعد برای بخشی از فرارودان ابداع و استفاده شد و عمدتاً پنج کشور تاجیکستان، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان و ترکمنستان را شامل میشود.
دکتر حسین ابوالحسن تنهایی در سال ۱۳۳۰ شمسی در اصفهان دیده به جهان گشود. در سال ۱۳۵۳ لیسانس روانشناسی و فلسفه را از دانشگاه اصفهان، در سال ۱۹۷۸ میلادی فوق لیسانس جامعهشناسی و انسانشناسی و در سال ۱۹۸۱ دکترای جامعهشناسی را از دانشگاه بینالمللی ایالات متحد آمریکا گرفت. پرفسور برجسته هربرت بلومر، وی را دوست چون گنج و دُر خود میدانست که در مبحث نظریههای جامعهشناسی میتواند اثرگذار باشد. او از نادرترین جامعهشناسان بومی است که این علم را به شیوه فرود به زمین مطالعه کرده است.
نوشتههای قرآنی ایرانیان در بازه بین دو انقلاب مشروطیت و اسلامی، صرف نظر از چگونگی و کیفیت به لحاظ کمی و تعداد به هیچ روی با سدههای پیشین قابل مقایسه نیست. تفاسیر ترتیبی یعنی آثاری که تمام یا بخشی از قرآن کریم را تفسیر میکردند در این بازه زمانی همچنان وجود دارد....