کتاب نوروز (تنوع فرهنگی و فرهنگ صلح)

نوروز، بزرگ‌ ترین جشن و آیین ایرانیان با دمیدن خورشید و دورشدن سرما راوی امید زندگی و نوزایی است. مروری بر فلسفهٔ نوروز چشم‌اندازی از فرهنگ و تمدن را پیش روی ما می‌نهد که در آن انسان می‌آموزد هرگز اسیر چنگال ناامیدی و یأس نشود و راه خود را به‌سوی خلق امید و زندگی بدون خستگی بپیماید. چنین محتوایی فلسفی از فهم جهان است که نوروز را خاستگاه هنر، آیین، ادبیات، فرهنگ و تمدن می‌سازد. راز ماندگاری و جاودانگی هویت و فرهنگ ایرانی از انتخاب نوروز به‌عنوان جشن آغاز سال در آن پیداست؛ زندگی و زایشی دوباره که همواره پس از زمستانی سخت فرا می‌رسد. بر این اساس می‌توان گفت تمدنی که آیین‌های آن بذر امید بر زمین خیال و خرد می‌پاشد در عبور قرن‌های سخت، با وجود همهٔ سختی‌های جانکاهْ بر جای مانده و سبز و سرشارتر می‌شود. نوروز همیشه امید را بر کالبد فرهنگ و تمدن ایرانی دمیده و جانی دوباره به آن می‌دهد.

کتاب نوروز تنوع فرهنگی و فرهنگ صلح شامل ۱۸ مقاله است.عنوان آن‌ها عبارت است از «نوروز: وقت گره‌ گشایی» (سید محمد بهشتی)، «نوروز: نمادی از هویت فرهنگی و ملی ایرانیان» (علی بلوک‌باشی)، «قهرمانان و ضد قهرمانان نوروزی: ابعاد فلسفی و اخلاقی نوروز در آیین ها و اساطیر نوروزی» (علیرضا حسن‌زاده)، «سبک مرتضی امیری اسفندقه در قصاید اسفندی: اسفند خبر می دهد از رویش نوروز» (داریوش ذوالفقاری)، «گاه شماری در ایران باستان و نوروز« (فرید قاسملو)، «جست‌وجوی معنای باروری و حیات دوباره در آیین‌های پیش بهاری چوپانان با تمرکز بر مطالعه تطبیقی آیین ناقالدی و کوسه گردی» (پوپک عظیم‌پور) و «بررسی تطبیقی فرهنگ نوروز در ایران و ارمنستان» (محمود جنبدی جعفری و وحید رشیدوش».