بارزترین ویژگی نمایشنامههای این کتاب این است که همه آنها فقط برای یک بازیگر زن نوشته شدهاند و نویسنده اصرار دارد آنها را «مونولوگ» یا «تکگویی» ننامند...
هوانگ با نگاهی انتقادی به کلیشههای رایج درباره «زنان شرقی مطیع» و «شرقیهای مرموز»، روایتی پیچیده درباره روابط میان شرق و غرب میسازد. او در یادداشت خود اشاره کرده که ایده اصلی این نمایشنامه بر اساس یک خبر واقعی که در روزنامه چاپ شده، به ذهن او خطور کرده است.