مفهوم رابطه واقعی با شخصی بین درمانجو و درمانگر از نخستین روزهای روان درمانی مطرح شد با این حال رابطه واقعی با دو عنصر اصالت و واقع گرایی اغلب در ابهام ماند با نادیده گرفته شد. پژوهشهای روان درمانی به جای رابطه واقعی تا حد زیادی بر مفاهیم اتحاد کاری و انتقال و انتقال متقابل متمرکز شد. در این کتاب جذاب چارلز جی گلسو استدلال میکند که رابطه واقعی با نتایج درمانی موفق همبستگی مثبت بالایی دارد. در واقع بدون رابطه واقعی درمانگر و درمان جو فقط بر نظریه و فن تکیه میکنند و امکان برقراری رابطه من تویی فراهم نمیشود. خواننده پس از مطالعه این کتاب با حیرت خواهد پرسید چطور شد که این مؤلفه مهم درمان این قدر دیر در مرکز نظریه پردازی و پژوهش قرار گرفت اکنون که گلسو مبانی نظری و پیشینه پژوهشی این مفهوم بنیادی را به میدان روان درمانی وارد کرده است. اضافه کنیم که ابزار اندازه گیری رابطه واقعی نیز با رواسازی معتبر در کتاب آمده است. ما امیدواریم متخصصان بالینی در یادگیری و کاربست آن در عمل روان درمانی جدی باشند.