این اثر پربار که به گویاترین و فصیح‌ترین زبان ممکن به نگارش درآمده، در واقع از هشت قسمت تشکیل شده که هر کدام جنبه متنوعی از "ترجمه کاوی" را به خواننده نشان می‌‌دهند.

افلاطون در این کتاب از روش گفت‌ وگو استفاده کرده است. اصل گفت‌ وگوهای این کتاب به زمانی که افلاطون پنج ساله بوده، یعنی هنگام «صلح نیسیاس» بازمی‌ گردد

(زندگینامه)

(زندگینامه)