به دلیل اینکه هسته ی وزنی را در آن آزادانه و تا حد دلخواه یا تا حد احتیاج تکرار می توان کرد؛ و آن یکی را «شعر سپید» خوانده ایم چرا که (اگر دل تان می خواهد) از هرگونه شایبه ای پاک است، از شایبه ی وزن و قافیه و چه و چه، مثلا. ضمنا برای توجه ایشان نیما خود نیز شعرش را «شعر آزاد» می خواند. شاید آزاد از قید تساوی طولی یا تعصباتی از آن نوع!