مینیمالیست های دیجیتال اطراف ما هستند. آنها افراد آرام و خوشحالی هستند که می توانند مکالمات طولانی ای را بدون کردن در تلفن های همراه خود داشته باشند. آنها می توانند در یک کتاب خوب ، یک پروژه نجاری یا یک برنامه تفریحی صبحگاهی گم شوند. آنها می توانند بدون نیاز به وسواس برای مستند کردن و ثبت کردن لحظاتشان، با دوستان و خانواده خود تفریح کنند. آنها در مورد اخبار روز آگاه می شوند ، اما در آن غرق نمی شوند. آنها "ترس از دست دادن" را تجربه نمی کنند ، زیرا آنها می دانند کدام فعالیت ها به زندگی آنها معنا و حس رضایت خاطر می بخشد.